 |
De rode pijlen duiden een oude wortelstomp aan die als restant overbleef na het uitgraven. Ondanks het feit dat deze wortel bij het finale ontwerp aan de achterzijde van de boom komt te liggen, verdient de boom een natuurlijkere uitziende wortel.
Zodra de stomp een aantal nieuwe, zijwaartse uitlopers had gevormd werd ingegrepen.
 |
In de schors werd met een scalpel een V-vormige inkeping gemaakt. Daarna werd met elektrisch materiaal het binnenste hout verwijderd met een V-vormige groef als resultaat (uiterst links op de tekening).
Met een klein boortje werden voorzichtig twee kleppen gefreesd (midden).
Vervolgens werden de twee huidkleppen op het hout bevestigd met 2 pinnen. Vervolgens dekte wondpasta het geheel af.
 |
November 2012: de oude stom bestaat nu uit twee natuurlijk uitziende wortels. De techniek heeft gewerkt.
Voorbeeld 2
 |
Juni 2012: de boom na de ingreep. Twee rode pinnen wijzen de plaats aan waar de huidplooien werden vastgemaakt.
Dit ging vooraf:
 |
Hier is duidelijk zichtbaar hoe slecht grote wonden bij een meidoorn genezen. Indien we niets ondernemen zal de wonde aan deze wortelstomp nooit genezen.
 |
De wortelstomp wordt tot de gewenste lengte ingekort.
 |
De V-vormige inkeping wordt gemaakt en het binnenste hout onder de schor verwijderd (zie tekening voorbeeld 1).
 |
De eerste huidflap wordt gefixeerd.
 |
De tweede huidflap wordt vastgezet en het geheel met wondpasta afgedekt.
Voorbeeld 3
 |
De groene pijl verwijst naar de ingreep in voorbeeld 2. De wortel met de rode pijl ligt aan de zijkant van de boom en is veel te lang.
 |
De tekening toont hoe de wortel er in de toekomst zou moeten uitzien.
 |
Er wordt een V-vormige inkeping gemaakt en één vierde van het inwendige hout verwijderd.
 |
De huidflappen worden naar binnen gebracht en met kleine spijkers vastgezet. Vervolgens afdekken met wondpasta.
 |
Hopelijk ontstaan er kleine zijwortels. Indien dit niet het geval moest zijn blijft er toch een veel beter uitziende, tapse wortel over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten